Biraz önce haberlerde, muhterem Cumhurbaşkanımızın depremden kurtarılan bir kızımıza: “ İnşallah hastaneye ziyaretine geleceğim kızım” dediğini ve söz verdiği kızı hastanede ziyaret ettiği haberini izledim. İzlerken ağladığımı gören kızım: “ Baba tamam sayın cumhurbaşkanımızı çok seviyorsun da burada ağlayacak ne var “ dedi. Annesi de: “ kızım bu yeni bir şey değil ki, her mitingine gittiğimizde sayın cumhurbaşkanımızı görür görmez ağlar “ dedi. Sebebini yazayım okursunuz dedim. Çünkü sebebini herkesin okumasını istiyorum ve işte onun için birkaç madde halinde yazdım. Gerçi muhterem cumhurbaşkanımıza olan sevgimi bin tane madde yazsam yine tam olarak anlatamam.

1- Öncelikle ifade etmek isterim ki, oy verirken laikliğe bakmam. Yani devleti dinden ayırmam ve hayatım boyunca da ayırmadım ve bu can bu tende oldukça da ayırmayacağım. Onun için oy vereceğim insanın Müslümanlığına inanmam gerekir. İlk oy vermeye başladığımda merhum Necmettin Erbakan hocama oy verdim. Merhum ile beraber çok namaz kıldık. Çok sohbetlerinde bulundum. Miting, meydan ve salon konuşmalarından bahsetmiyorum. Aynı odada bağdaş kurup yaptığı sohbetleri ile tanıdım. Muhterem cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan da işte o dönemlerde Merhum Erbakan’ı gençlik bazında İstanbul’da temsil ediyor ve Merhumun Milli Görüş davasına hizmet ediyordu. MTTB gençleri olarak o yıllarda hem muhterem cumhurbaşkanımız hem de bendeniz MTTB tarafından çıkartılan ÇATI dergisine yazılar yazardık. Yani muhterem Cumhurbaşkanımız ile çocukluk yıllarımızdan itibaren devam ede gelen bir ünsiyet söz konusudur, dava birliği söz konusudur. Aynı zamanda imam hatip lisesi öğrencisi olma birlikteliğimiz vardır. Benim yerimde olsanız o insanın şu andaki Cumhurbaşkanımız olması, herkesin gülerek ve dalga geçerek baktığı o gençlik hareketinin muzaffer olması sizi ağlatmaz mı?

2- Akpartinin seçime girdiği her seçim bölgesinde Akpartinin karşısında hangi parti güçlü ise oraya oy veren, eğer seçim İzmir’de ise CHP, Diyarbakırda ise HDPKK, Akpartinin karşısında iyi partinin güçlü olduğu yerde ise İyi Partiye oy veren cemaat bizim çocukluk yıllarımızda da Erbakan’a aynı şekilde oy vermezlerdi. O cemaat Recep Tayyip Erdoğan’ı İmam hatip mezunu diye sevmedi. Erbakan merhumu da İmam Hatipleri 1974 yılında tekrar açtı diye sevmedi. O cemaat sevmediği için bir imam hatiplinin başarısından dolayı her gördüğümde ağlarım ve işte bu gözyaşlarım mutluluk gözyaşlarıdır.

3- Bahsettiğim çocukluk ve gençlik yıllarımda Fethullah Gülen diye bir kişi vardı. Bu kişi de Merhum Erbakan’ı hiç sevmezdi. Erbakan hocam da bu kişiyi hiç sevmezdi. Bu kişi Bediuzzaman Said Nursinin arkasında Kürt diye namaz kılmayan bir kişidir. Türkçü olduğundan dolayı değil, nifak tohumu ekerek onu gözden düşürmek ve onun yerine kendisi geçmek için algı yapmaya çalışmıştı. Çünkü Amerika emri öyle vermişti. Devletin tamamına yakınını eline geçirmiş ve devlet içinde devlet olmuştu. Yani Muhterem Cumhurbaşkanımızın tabiri ile paralel bir devlet idi. İddia ediyorum ki, hiçbir Milli Görüşçü asla Fetocu olmadı bu ülkede. Bir insanda Fetoya karşı zerre kadar sevgi var ise, o insanı Milli Görüş çizgisinde görmek Mili Görüşe hakaret olur. Milli Görüş çizgisinde yetişmiş olan Reis devletin içine girmiş ve bu yapıyı patlatmıştır. Amerika’nın emrinde bir CIA ajanı olan bu Feto hainine darbe yaptığı için mutluluktan ağlıyorum.

Mustafa EROL

Eğitimci-Yazar-Şair

DEVAMI YARIN İTİRAFNAME ( 2 )