Sözün bittiği yerdeyim,söylenecek ne var ki bundan sonra...
Hakan'ım ,değerli kardeşim,elim bir kaza sonucu seni kaybetmenin üzüntüsünü yaşıyorum.
Böylemi olacaktı be kardeşim.Daha görecek güzel günlerin,yapacak işlerin vardı..
Biliyorum çok çektin.Hep iyi niyetinin dürüstlüğünün kurbanı oldun Manavgat'taki gazetecilik döneminde.
Ancak kıymetin de bilinmedi,insanlığında bazılarınca..
En büyük darbeleri hep yakınlarından,dost,arkadaş bildiklerinden yedin..Sana bu acıları yaşatanlar Allaha hesap vereceklerdir.
Güzel hayallerin vardı gelecekle ilgili ama olmadı.Her şeyin yarım kaldı be kardeşim.
2 kızını gözü yaşlı,boynu bükük bıraktın.Salihli'deki ailen,abi,abla ve kardeş ile diğer akrabalarında sensiz bir hayatın zorluğu,yok oluşu içindeler..
Yazamıyorum,kelimeler boğazıma düğümleniyor.Ağlamakla ağlamamak arasında perişanım vefatını öğrendiğim andan itibaren,gözlerim doluyor kardeşim.Geçmişte yaşadığımız abi ,kardeşliğimiz geliyor gözlerimin önüne.Acı,tatlı günlerde paylaştığımız,dertleştiğimiz anılarımız..
Hayatını Manavgatta Manavgatın sesi gazetesinde en güzel,haberlere imza atarak bitirdin.
Feci bir kaza seni aldı götürdü aramızdan.
Nurlar içinde yat kardeşim..
Allah günahlarını,taksiratlarını affetsin.