Acıların babası ile tanışıp babamı ahirete yolcu edeli tam dört yıl olmuş bu gün..20.04.24

Kendisi bir defa olsun, gerçek babasına ;Baba..diyemiyen,elinden tutamayan, babasının;Oğlum ..deyişini duyamayan,yüzünü bile görmeyen ,göremeyen, babasının 27 yaşında ölümünden 3 ay sonra dünyaya gelen ,hayatın her türlü zorluklarını küçük yaştan beri göğüslemek zorunda kalan biri idi babam..

Kendi ayağı üzerinde durmayı, hayvancılığı çocuk yaşta ,çiftçilik ve ticareti çok genç yaşta öğrenmiş,okula gitmeden okuma yazmayı öğrenmiş,hocaya gitmeden süreleri öğrenip son nefesine kadar ibadetinden,inancından asla taviz vermemiş, doğrulardan , dürüstlükten hiç ayrılmamış,bu konularda asla taviz vermemişti..

Devlete ,insanlara hiç borcum olmasın derdi,yalan ,riya ,şaka yollu olsa bile ona misafir olamazdı, öleceğini bilse,herkes darılıp küsecek olsa doğruya doğru,yanlışa yanlış derdi..

Kaç defa uyardım ,baba doğru her yerde söylemez diye ama o;Doğru her yerde söylenir,ancak öldükten sonra söylenmez ,söylenemez derdi..

Kimsenin malında ,mülkünde asla gözü olmayan ,misafiri ,paylaşmayı çok seven ,herkese güvenen ,bu güveni yüzünden en yakınlarından sayısız kazıklar yiyen babam ,en büyük kazığı da ;gözüne batan bir AZGAN dikenin den yiyor ve ömrünün 40 yılını ışığa hasret , kapkaranlık geçiriyor..

O görmeyen gözler onun hayata olan bağına ,çalışmasına asla engel olamadı,yatağa mahkum olduğu son bir yıla kadar hep çalıştı,zeytin ağaçlarının dibini çapaladı,zeytin topladı,.

Namazlarını kıldığı köyüm Kemer camisine hep elinde asa sı ile sanki gören bir insan gibi tek başına gidip geldi..

Çok şey öğrendim babamdan ama en çok da;Dürüstlüğü,doğruya doğru ,yanlışa yanlış demeyi ,diye bilmeyi..

Onun yaptığı gibi herkese bende güvendim,dost ,akraba kazıklarını bende yedim,yemeye devam ediyorum da..

Olsun o kadar iyi şeylerin yanında onlarda olacak..

Mekanın cennet olsun, Allah rahmet eylesin ..Babam, inşallah kapkaranlık lar içinde  yaşadığın bu dünyadan olan alacaklarını ,hakkını ahirette fazlası ile alırsın..