Eskiden çekirdeği bardak hesabıyla alırdık

Ne güzel günlerdi

Ayağımızda kara lastik kışı beklerdik

Kar yağdığımı  gel keyfim gel

Naylon ayakkabı ile kızak kaymak

Üstü başı car çamur bir çocuk

Soğuktan morarmış el ve ayaklar

Anne kapıda elinde terlik

Yen mi ?Yemen mi?

Binbir yemin billah

Ertesi gün yine aynı

Hani ortası delik para vardı ya

Bir ele geçirdik mi

Sanki bakkalı satın alırdık

Hani o buram buram kokan bisküviler

Gofretler, lokumlar, bandırmalar

Sahi şimdi neden kokmuyorlar

Bakkaldan param yok bana bir lokum ver diye utanmadan istediğimiz günler

Yırtık pantolonu var diye yadırganmadığımız,

Kimsenin kimseye bahane bulmadığı

Onun var ,bunun yok denmeyen yıllar

Beş  altı kardeşin aynı  yatakta yattığı

Aynı tabaktan yemek yediği günler

Toz toprak çamur içinde oynayıp  hasta olmadığı zamanlar..

Okula her gün bir odun götürdüğümüz

Yaramazlık yapınca sıra dayağı yediğimiz  yıllar

Oyun bozanlık yapana  zıllıma  cezası verip oynatmadığımız 

Ertesi gün affedip ,oyuna aldığımız arkadaşlar..

Zamsız, dertsiz, tasasız,

Hepimizin, biz gibi olduğu ,

Herkesin olduğu gibi göründüğü

Herkesin, herkes gibi olduğu zamanlar..

Üç beş çuval un

İki çuval patates ,bir çuval soğan la  geçirdiğimiz kışlar.

Baharlayacak kadar erzağı olanın zengin sayıldığı

O Güzelim saf-temiz yıllar nerede şimdi ?