İki çocuğum üniversite okudu.

İkisine de Devlet yurdu çıkmadı.

Üzerimde tapu, mapu hiç bir şey yok. Eşimin üzerinde de yok.

Ama ev sahiplerimin çocuklarına yurt çıktı.

Ev sahibim hem benden kira aldı.  Hem de çocuğu için kira vermedi.

Ben ise hem ev sahibine kira verdim,  hem de çocuklarıma ev tutarak onların kirasını verdim.

Çocuklarımın okuduğu yıllarda devlet yurtlarının en tepesinde çok samimi  bir arkadaşım var idi. Vallahi durumumu ona demedim. Yardım ve torpil istemedim.

Gece gündüz çalışarak çocuklarımı okuttum.

Çocuklarım mezun oldular. Hobi için zengin çocukları devlete veya belediyeye girdiler.

Ama benim çocuklarım ihtiyaçlı olmalarına rağmen işe alınmadılar. Nereye başvurduysam ipe ustaca un serdiler..

Şimdi en büyük konut projesi var. Yine müracaat edeceğim.  Tüm şartlarım tuttuğu gibi emeklilere ayrıcalık olması da tutuyor.  Ama listeye yine giremeyeceğimi biliyorum.

Bu ülkede 1 cm kare bile bir toprağım yok. Keşke çiçek edecek kadar bir yerim olsaydı.  Ama bu ülkeyi binlerce dönüm arazisi olan , onlarca kirada evleri ve dükkanları olanlardan daha çok seviyorum..

Çocuklarına yurt çıkan ev bark sahibi olanların pek çoğu hatırlı insanları araya sokarak tekrar yeni konutların sahibi olacaklar. Recep Tayyip Erdoğan'a da küfretmeye devam edecekler. Ama ben belki mülakat denen torpil müessesesi kalkar diye, belki adaletli insanlar göreve gelir diye, bunlar olmasa da HDPKK  ye vatan teslim edilmesin diye ille de Recep Tayyip Erdoğan  diyorum vesselam..

Mustafa EROL