Bir örf adet,bir misafirlik , misafir severliktir gidiyor ortada..

Vay biz Türkler misafiri çok severmiş,bu bizim örf ve adetlerimiz de varmış,onun için bütün mazlumlara, düşmüşlere, din kardeşlerimize yardım ve ev sahipliği yapmamız lazım mış.

Doğrudur, vardır bütün bunlar biz Türkler in tarihlerinde ve var olmaya da devam edecektir...

De; misafirliğinde bir kuralı ,sınırı ve kabul edilip ağırlanan misafirin de bir sayısı vardır,bir başka deyişle, misafir ağırlamanın var olan masraflarının , faturasının bir ödeme,karşılama zenginliği vardır..

Tamam Türkiye büyük, Türkiye güçlü de;on iki milyon sözde misafiri de sonsuza kadar ağırlama yapacak,yemeyip yedirecek kadar da enayi değil..

Çorunun , çocuğunun,gelecek nesillerinin nafakasını da ne idüğü belli olmayan sözde misafirlere; buyurun yiyin diyecek kadar da aptal değil..

Misafire elinde var olandan ikram eder,yedirirsin, kendi malından, yiyeceğinden , içeceğinden , fazla olanlar dan ikram edersin, başkasının malı ile, misafir ağırlama olmaz .

Kim soruyor,soran var mı,ey Türk milletinin yiğit evlatları,sizin paranız ile, geleceğiniz ile ben 12 milyon misafiri sonsuza kadar ağırlayacağım ,gönlünüz var mı?diye..

Rahmetli babam da misafiri çok severdi,çok zengin olmasak da bizim evimizde,hatta dağ başında ki kara çadırımız da misafir eksik olmazdı, yalnız bu misafirler en fazla bir , bilemedin iki gece ,iki gün kalırlardı bizde ve kuru katık ,evde,elde ne varsa onunla ağırlanır misafir edilirdi.

Yaylaya yedi gün sürecek zorlu bir yolculuğun dördüncü günü akşamı verilen bir molada ,serilen bir akşam yemeği sofrasında yemek yenilirken ,oradan geçmekte olan üç atlı yı; buyurun ağalar yemek yiyin..diye sofraya davet eden babam, adamların nefes bile almadan sofrada ne varsa yiyip tuttuklarını görünce; ağalar yolculuk nereye diyor,eve diyenlere,ne kadar yolunuz var diye soruyor babam, onlar da bir saat sonra evdeyiz diyor,evde ekmek, yemek vardır herhalde diyen babama;olmaz mı diye cevap verenlere babam;iyi de ağalar,benim daha üç günlük yolum var ve çok az , ancak kendimize yetecek ekmeğimiz var, sizi davet ettiysek her şeyi bitirin de demedik,yeter yediğiniz ..demiş..

Artık bu  arsız misafirlere ;yeter demek lazım.