Meclise kadar arabalar pürüzsüz geldi.

Ama malum, Cemal Gürsel’in bindiği siyah renkli araba, on metre gitti ve stop etti. Benzini bitmişti.

Cemal Paşa, beyaz arabaya bindirildi ve Anıt Kabir’e hareket etti.

Siyah renkli arabaya da benzin konduktan sonra, oda diğerlerine katıldı ve üçü bütün gün Ankara da dolaştırıldı, hipodromda 29 Ekim resmi geçit’ine katıldı.

Ama ne hikmetse basın, tamamen yerli olarak Türkiye Cumhuriyetinin imal ettiği bu arabalara sahip çıkacağına yerden yere vurdu.

Palavranın bini bir para

Güya, milyonlar harcanmış ve para çöpe atılmıştı.

İmal edilen araba on metre gitmiş ve bozulmuştu.

Neticede Devrim arabaları projesi iptal edildi.

Dört ay gibi kısa bir sürede, bu arabaları tasarlayan üreten mühendisler, işçiler töhmet altında bırakıldılar.

Hiç kimse teşekkür bile etmedi.

Babam dâhil, çoğu bu olaydan sonra hayata küstü.

Projenin iptal edildiği günün gecesi, babam bir kadeh rakı aldı önüne.

Aptal, aptal sordum;

-Baba niye iptal ettiler Devrim arabalarının imalatını?

Annemi, ablamı, kız kardeşimi ve erkek kardeşimi masaya çağırdı.

Ben ölene kadar bu evde Devrim arabaları lafı açılmayacak.

Farz edin bu süreci hiç yaşamadık.

Silin kafanızdan.

Bu gün bu projede çalışanların, babam dâhil çoğu vefat etti.

Bana gelince, 67 yaşına geldim.

Türkiye’de hiçbir başarının cezasız kalmayacağını öğrendim.

Yalnız, bu olgunluğa erişince bazı sualler kafamı kurcalamağa başladı.

1-Siyah arabaya (resmi araba rengi) Cemal Gürsel Paşa’nın bineceğini herkes önceden biliyordu.

2-Diğer iki arabaya benzin konmuştu da, neden siyah arabaya benzin konmamıştı veya az konmuştu.

Unutulmuş iddiası, bana çok çok saçma geliyor.

Devlet Başkanının bineceği araba özellikle kontrol edilmez mi?

3-Devrim arabalarının gösterge panelleri saat gibi çalışır durumdaydı? Üstelik de göstergeler Türkçe yazılı idi.

Arabayı kullanan şahıs, benzin olmadığını neden görmemişti.

4-Bizi telefonda ölümle tehdit edenler kimdi?

5-Bildiğim kadarı ile 29 Ekimden sonra bir araba daha imalattan çıkmıştı.

Bu gün Tülomsaş da yalnız bir araba mevcut ve hala çalışır vaziyette.

Geri kalan üç araba ne oldu?

Bu üç arabanın hurdaya çıkarılarak imha edildiğine dair söylentiler var. Eğer bu doğru ise, neden imha edildiler?

6-En önemlisi de, Devrim Arabaları Projesinden neden vaz geçildi?.

BÜTÜN BUNLAR SİZLERE DE GARİP GELMİYOR MU?

Yüksek Mühendis Topçu Albay Emin Bozoğlu’nun oğlu Atilla Bozoğlu

DEVRİM ARABALARINI İMAL EDEN EKİP

Yönetim Grubu: Emin Bozoğlu: - TCDD Gen. Md. Yrd.

Orhan Alp - TCDD Fabrikalar Dai. Bşk.

Hakkı Tomsu - TCDD Cer Daire.Bşk.

Nurettin Erguvanlı - TCDD. Cer Dai.Bşk.Yrd.

Mustafa Ersoy - Esk. Demiryol Fab.Md.

Celal Taner - Adapazarı Demiryol Fab.Md.

Mehmet Nöker - Ankara Demiryol Fab.

Hüsnü Kayaoğlu - TCDD Gn.Md. Müşaviri

Necati Peköz - TCDD Gn.Md. Müşaviri

Styling Grubu:

Yük.Müh. Nurettin Erguvanlı

Yük.Müh. Ercan Türer

Yük.Mimar Kemal Elagöz

Motor Şanzuman Grubu:

Yük.Müh. Mehmet Nöker

Yük.Müh. Gültekin Sabuncuoğlu

Yük.Müh. Salih Kaya Sağın

Yük.Müh. Rıfat Serdaroğlu

Yük.Müh. Şecaattin Sevgen

Yük.Müh. Kemalettin Vardar

Karoseri Grubu:

Mak.Müh. Celal Taner

Y.Müh. Faruk Akyol

Y.Müh. Samim Özgür

Y.Müh. Salih Kaya Sağın

Y.Müh. Hamdi Tahıllıoğlu

Süspansiyon ve Fren Grubu:

Mak.Müh. Hamit İşeri

Y.Müh. İsmet Özkan

Y.Müh. Mustafa Seyrek

Elektrik Donanımı:

Y.Müh. Hasan Dinçer

Döküm İşleri: Metalurjist İsmail Sıdal

Satın alma İşleri ve Maliyet Hesapları: Y.Müh. Yavuz Yücel