İnsanın dünyaya geldiği aile ve toplum, hayatının ne yönde devam edeceği konusunda önemli paya sahiptir. Bununla birlikte insan, bu durumu değiştirme kabiliyetine sahiptir. Annesi ve babası okuma-yazma dahi bilmeyen çocuk profesör olabilir. Çok fakir bir ailede doğan çocuk da zengin bir insan olabilir. Bu durumların pek çok yaşanmış örneği vardır.

Uzun hayat yolculuğunda insanın iyi ve kötü günleri olacaktır. Hayatın her zaman güzel ya da her zaman kötü gitmesi beklenmemelidir. İnsanoğlunun bu durumda yapacağı şey; iyi günlerde şükretmek, kötü günlerde ise sabretmektir.

İnsan hiçbir zaman ne oldum dememeli, ne olacağım demelidir. Çünkü yarının garantisi yoktur. Şu anki durumu iyi ise bununla övünmek yerine geleceğini iyi planlamalı, bu iyi hali korumak için çalışmalıdır. Eğer durumu kötü ise umutsuzluğa kapılmamalı, iyi olmak için elinden gelen gayreti göstermelidir. Bu duruma örnek olabilecek bir diğer atasözü de

Güzel günler yaşayan, hayatı yolunda giden insanlar, gelecekte karşılaşabilecekleri kötü günler için birikim yapmalıdırlar. Bu birikim gerek maddi anlamda, gerekse dost ve arkadaş biriktirmek anlamında olmalıdır.

Kötü ve sıkıntılı günler yaşayan insanlar ise sabretmeli ve gelecek güzel günleri hayal ederek çalışmaya devam etmelidir. Zorluklar karşısında yılmamak, güzel günlerin anahtarı konumundadır.