Son devir sufilerinden biri Mekke'de hac yaparken talebelerinden birisinin başka bir müminin kalbini kırdığını görür. Bunun üzerine onu terbiye etmek maksadıyla şöyle der: "Eline bir çekiç al ve Kabe'nin duvarını kır. Kırdığın müminin kalbi Allah'ın evidir. Kabe, Azer oğlu Halil İbrahim'in yaptığı binadır. Kalbi kırmak Kabe'yi yıkmaktan beterdir."

 BİR AYET

 'Arkadan çekiştirmeyi, yüze karşı eğlenmeyi adet edinen herkesin vay haline! O ki mal toplamış ve onu sayıp durmuştur. Zanneder ki malı onu ebedi kılacaktır.' (Humeze, 1-3).

İslam ahlakında en büyük günahlardan biri, bu surede anlatıldığı gibi jestlerle ve mimiklerle insanları küçük görmek, onları itibarsızlaştırmaktır.

İnsanın yanındaki birisini mimikleriyle küçümsemesi veya onun arkasından küçültücü niteliklerle yad etmesi, dinde büyük günahlardan kabul edilmiştir.

Allah böyleleri için 'Yazıklar olsun' diye buyurdu: Demek ki böyle insanlara yazık olmuştur! İnsanları görünüşlerine göre değerlendirmek, Allah'ın şerefli yarattığı varlığa karşı saygısızlık ve haddi aşmaktır. Ancak işin gerçeği bu kadar değildir.

İnsana saygısızlık onu yaratana da saygısızlıktır. Bütün insanlara ve aleme Allah'ın sanatı diye bakmak gerekir. O sanatı karalamak veya kötü görmek, bizzat Allah'a saygısızlıktır.

İslam kaş-göz işaretleriyle insanları küçümsemeyi kesin bir dille yasaklamıştır.

Ramazan ayında en çok dikkat etmemiz gereken işlerden birisi budur: Kimseyi küçümsememek, kimseyi alaya almamak. İnsanları görünüşlerine göre değerlendirmek bir mümine asla yakışmaz.