KONYA Basını ve gazeteciliğinin unutulmaz isimlerinden arkadaşım,hocam ve değerli üstadımız Orhan Samur 17 temmuz 1993 yılında Beyşehir gölünde bindikleri balıkçı teknesinin alabora olmasıyla eşi Satı,çocukları Ali,İbrahim ,İsa ve bazı meslektaşlarıyla hakkın rahmetine kavuşmuştu.

29 sene evvel tüm Konya’yı yasa boğan tekne faciası ile aramızdan ayrılan insanlığın ve gazeteciliğin yüz akı hocam hala hafızamda ki yerini o gençlik zamanıyla hüzünle korumakta.

İlkeli,dürüst,disiplinli ve prensipli bir gazeteci olan dostum Orhan ile Konya’da ki “Türkiye’de Yarın” isimli gazetede tanışma mutluluğunu bana yine bir gazeteci,dostum,arkadaşım ve üstadım Ahmet Kocaoğlu yaşatmıştı.

Orhan Samur arkadaşımla daha sonra kendi ricasıyla “Konya postası” gazetesine transfer oldum.Vefatına kadar birlikte bu gazetede o Konya’da ben Karaman’da önemli başarılara imza atmış olduk.Tabii ki Orhan Samur Sayesinde.

Samur,Konya camiasında o kadar önemli başarılara imza attı ki vefatından sonra onun adını Aydınlık evler üst geçidine vererek adeta ölümsüzleştirdiler.

100 yılı aşkın Konya basın camiasında öyle insanlar var ki ölümünden sonra bile adını altın harflerle yazılı olarak zihinlere kazıyorlar.Onlar unutulmuyor,onların hatıraları canlılığını koruyor.Orhan Samur hocam’da işte bu ender isimlerden birisidir.

Onun en önemli eserlerinden birisi o yıllarda Konya’da ve Karaman’da gazetecilik okulunu açmış olmasıydı.Burada yine aynı gazetede beraber çalıştığımız  spor müdürü  Ahmet Eser arkadaşım ve dostum,hocam ile birlikte o kadar güzel anılara imza attılar ki.

Orhan Samur hiç yalan,asparagas,onun,bunun yalakalığını yapan haberlere itibar etmemiş,haklının yanında,mazlumun yanında olup doğru bildiklerinden şaşmamıştır.Kısaca kalemini satmamıştır.Her türlü baskı ve tehditlere rağmen doğru bildiklerinden ödün vermemiştir.,soruşturmalar ve yargılamalar onu mesleğine daha bağlı kılarak haklılıklarını gözler önüne sermiştir.Orhan hocamla diğer hocalarımdan daha fazla anılarım oldu,o beni gazetecilik konusunda sıkıştığım her türlü sıkıntılardan,belalardan koruyarak benimde söz sahibi olmama katkıda bulundu.

Ne yazık ki Samur’un başarılı gazetecilik geleceği 1993 yılında bir faciayla sona ererken,kalplerde hep hüzünle ama rahmetle anılmaya devam edecek..

Ben de onun okulundan mezun olan ilk öğrencilerinden biri  olarak onun bizlere öğrettiği ; doğru,dürüst,ilkeli habercilik anlayışıyla adam gibi gazeteciliğimi sürdürmeye çalışıyorum.

Aradan geçen yıllar onun kalbimde ki yerinden asla koparmadı onun yolunda gitmekten her zaman mutluluk duydum.Onun gibi dürüstlük abidesi bir gazetecinin öğrencisi olmak en büyük mükafattır benim için.

 Bu büyük ustamızı rahmetle anmak boynumun borcuydu.Tabii her fırsatta onu eşini,çocuklarını rahmetle yad ederken bu arada bir de kağıda dökmek istedim kısada olsa duygularımı..

SAYGI VE RAHMETLE......

SEVGİLİ VE DEĞERLİ ORHAN SAMUR HOCAM ;

İYİKİ VARSIN,İYİKİ SENİ TANIMIŞIM VE SENİNLE ÇALIŞMIŞIM.

"EŞİN ve ÇOCUKLARINLA RAHAT UYU .MEKANLARINIZ CENNET OLSUN."

 Mustafakutun

merhabaşelale.com